Aeroporto

Despois dun mes, que pasa voando, hoxe marchou Laura. Unha magoa. O caso e que mirando polas tendas para comprar regalitos vimos algo do que ainda non tiñamos idea remota que existia, benvidas estas cousinhas que ainda sorprenden cando parece que esta todo visto! O caso e que no medio de chaveiros, tazas, camisetas, atrapasonhos, postais,... vimos unhas fabas (beans) dentro dunhas caixinhas saltando soas!! Tal cual. Pois a solución esta nun bichinho que se mete dentro, sorprendente.

Outra opción

O outro dia Jorge descubriume o live.maps que é unha pasada. Hoxe estiven mirando por curiosidade algo de Galicia e donde hai definición é impresionante; a minha casa (Lugo) pode verse dende todas as perspectivas, podese rotar a imaxe, practicamente saio pola ventana... As Pontes ten moi pouca definición igual que os sitios pequenos pero e de supoñer que iran mellorando. Tampouco se ve moi claro Bretaña ainda que se identifican as casas. Africa mal de momento. A ver como acaba isto, non parece lexos o Show de Truman.

Xogando co google (street view)

En google, e indo a google maps, hai unha función que é o street view. A idea e un coche que foi facendo fotos e fotos por onde pasou. Propoñovos algunhas paradas:
i)St Joseph's Hospital & Med Center, Phoenix, AZ. (o hospital)
ii)3130 N 7th Ave, Phoenix (El Cortez, onde vivin este primeiro mes e medio)
iii)4638 N 24 St, Phoenix. (Biltomore Club, o proximo complexo de apartamentos onde estarei o luns).
iv) 1 Central Ave, Phoenix. (Para ver o downtown, seguir dirección norte)
v) 10 W Camelback Rd, Phoenix. (Unha rua típica, das grandes, seguir cara o leste)
vi) US Airways Center, Phoenix. (Onde xogan os Phoenix Suns, en fenemino as Mercury)
Instruccións:
1) Irse o google maps.
2) Activar as funcións street view (saen a calles en azul) e satélite das funcións arriba a dereita.
3) Copiar e pegar as direccións en amarelo na barra de busqueda.
4) Pinchar sobre a rua en azul para ver as imaxes. Navegar na foto.

E asi podedes visitar tódalas cidades dos USA que vos apeteza (Nova York, Los Angeles,...). Vexoo moi útil para facerse unha idea de como é isto. De Europa de momento hai pouco ou nada. A min funcioname ben co Explorer pero vaime mal co Mozilla.

Cambio de residencia

Resolveuse o misterio do último mes e medio, por fin coñecin o meu caseiro! É un personaxe curioso, do mais peculiar. O caso e que tiñamos apalabrado un piso nun complexo pero que estaba ocupado e esperando eu quedaba un estudio doutra persoa que estaba de viaxe; pero disto xa vai mes e medio... O caso e que o que vive aqui volve maña e eu composto e sen casa. Asi que hoxe veu a verme para falar do tema e, xa estando aqui, chamou o do outro complexo e bo foi que marcha! Asi que o domingo teño piso novo noutro complexo algo mais fino. O resto da semana acabamola nun hotel...

Finde tranquilo

Esta finde vai ser (foi) de relax, sen grandes aventuras. O venres pola noite cea superfina, o sabado piscina-casa-piscina-casa-partido de basket (aqui empezaba as 23:30) e o domingo de domingueo. Hoxe chega outro pasaxeiro mais o barco, unha sevillana... Esta semana toca mudanza pero ainda non sei moi ben a donde, cambio de casa. Manha resolvese o misterio do ultimo mes: a cara do meu caseiro (so o coñezo por telefono). Voulle facer unhas fotos a este complexo antes de marchar.

Americanos

Os "autenticos" son bastante parecidos a como os imaxinamos, son asi. Faltanme datos de todos modos.

Vicky, Cristina, Barcelona

Acabamos de ir a ver a última de Woody Allen. A min gustoume. Ten un punto coñero vela aqui e en versión orixinal esta moi ben, ata Pe o fai ben (que gran actriz!). Despois esta o rollito Spain is diferent, machito español, como en Epaña en ningun sitio e sae Oviedo... Despois (e nisto ainda se nota a falta de adaptación) o corpo pide ir tomar unhas cañitas pero saes e das de frente ca realidade: o secador de pelo (que ven sendo o aire que sopra por estes lares).

Mexicanos

(tamen proximamente, vou durmir un pouco que caio co sono)

Estan por todas partes! Eu diria que son un tercio da poboación en Arizona (ainda que non teño datos e non coñezo o sur do estado que me podo quedar corto). Hai barrios netamente mexicanos, vas pola rua e todo esta en español, casas e negocios (restaurantes, talleres, tendas) son mexicanos. Cando subes a South mountain dache a sensación de estar en Mexico. O que tampouco teño moi clara a sua vontade (necesidade) de integración; por exemplo, onte nunha sala do hospital chegou unha parexa xoven (20 anos) e ningun dos dous falaba ingles! Isto como curiosidade, pero o caso e que toda a sala falaba en español (hai un servicio de interpretes profesionais no hospital), asi igual onde comprei o coche, no banco, no mcdonalds, no aeroporto, na oficina da seguridade social, cando saquei o carnet de conducir,... En cantidade de sitios atopas traballadores ou xente falando en español e, en xeral, todos son currelas. Non sei dentro de vinte anos. Hai radios, canais de tv, revistas.

Indios

(proximamente)

Indixenas.

No canto de falar dos indixenas, e nun termo máis amplio, podemos falar da "peñita" que atopamos por Arizona. Clasificariaa en indios (os indixenas propiamente), americanos USA (en particular blancos pois hai moi poucos negros), resto de razas (a destacar mexicanos, eu penso que andan cerca de ser 1/3 da poboación en Phoenix!) e os que chamaria temporais (que somos os que estamos mais ou menos de paso). Destes ultimos teño que facer un grupo a parte pois ainda que igual numéricamente non somos tantos, decir que no día a día convivo co catro (+1) galegos, unha chinesa, unha madrileña-castellana e dous hungaros, ademais polo laboratorio abundan os brasileiros, chineses, rusos,... Tamen, e independentemente do grupo temporal, vese moita movilidade entre a poboacion, o xefe por exemplo e de Hawai (eu tamen me pregunto que fai en Phoenix).

Dende un punto de vista de clases (economicas evidentemente) hai un montón de currelas, a maioria e dan igual as cores, a clase media e os ricos (estes xa sabemos como son). Dos primeiros chamame a cantidade e a idade, explicome: se vas a un restaurante esta cheo de camareros, pero moitos, o mesmo pasa se vas a un concesionario de coches que esta cheo de vendedores, o banco, ou se vas o supermercado; despois a idade, hai xente nova (o que igual non chama tanto a atención) e xente moi vella, podes ver a persoas que pasan moito dos 65 facendo os traballos mais variados (ocorrenseme unha señora que serve no comedor, un inspector de incendios que pasou hoxe polo laboratorio, un bedel ou unha caixeira da tenda de regalos todos mais cerca dos 80 que dos 65). E temos 17 dias de vacacións ó ano, sen baixas nin caralladas (que eu sepa)!

Help

Hoxe teño o día pouco inspirado. Non se me ocorre cousa. O dia no hospital non foi moi diferente, fomos cear a un chino e a maior aventura foi inflar unha roda do coche que perdeu aire, esta por ver se pinchamos. Pola maña escoitando neuronas, pero ata estan un pouco rebeldes, e pola tarde lendo un pouco de teoria para situarse... E nestas estamos. A proposta e a seguinte: ¿quen me bota unha man e saca tema? Gracinhas.

Las Vegas (III, a cidade)

Impresiona, eu diria que é un sitio a donde hai que ir. Despois xa nos pode gustar mais ou menos pero hai que ir. Pola cantide de pasta que se move, por ver o comportamento da xente, por ver a arquitectura, por ver os espectaculos (de maxia, concertos, circo do sol,...), por ver as chapels donde se cumpre aquilo de casarse en Las Vegas, polas luces, polo business (que o final o move todo)...
Duas zonas, unha mais vella e hoxe menos relevante, donde nos quedamos nos e onde esta a Freemont experience, e outra zona donde estan todolos superhoteles-casino (Bellagio, Caesars Palace, Flamingo Hilton, Luxor, MGM Grand, Mirage, New York-New York, Paris, Riviera, Stratosphere, Venetian,... ) e que se chama the Strip. O lado, o aeroporto.

Non fixemos fotos por que unha volta por google images ou google maps da mais idea.

America is different (Lake Havasu City)

(Copio textual da guia de El País Aguilar).
"El empresario californiano Robert McCulloch fundó Lake Havasu City en 1964. Este complejo veraniego junto al río Colorado se hizo muy popular entre los habitantes de Arizona, un Estado sin salida al mar. Cuatro años más tarde, McCulloch compró London Bridge y lo transportó desde Inglaterra hasta Lake Havasu. Algunos se mofaron de él sugiriendo que había comprado un puente muy corriente cuando en realidad creía haber comprado Gothic Tower Bridge. Además, la burla aumentó ya que no existía en Havasu City ningún canal sobre el que colocar el puente. McCulloch resolvió el problema creando el canal que necesitaba. Desde entonces, el puente y el complejo cercano, estilo Tudor, son algunas de las atracciones turísticas más visitadas de Arizona". Non vaiades, palabra. Nun vistazo a paxina do concello podense ver cousas como esta.

Las Vegas (II, a viaxe)

Marchamos o venres pola tarde despois de traballar, pasamos por Wickenburg (que se presenta como "donde o oeste ainda é salvaxe" e donde igual hai que volver), logo seguindo o camiño pasamos por un "bosque" de Joshua Trees (si, tamen é un album de U2 que fai referencia a un parque que esta cerquiña de aqui). E ata aqui o dia, despois xa se nos fixo de noite cunha posta de sol como acostuma por aqui, purpura purpura. Chegando a Las Vegas pasase por Hoover Dam, unha presa que no seu tempo foi a mais grande do mundo, vimola de noite e de dia o domingo, esperamos case unha hora (pasase por encima e teñen unha especie de aduana, supoño para que non tires a lavadora polo muro). Finalmente, e baixando da montaña, atopas de frente todas as luces do mundo xuntas! Iso e Las Vegas. Chegaches.

O domingo volvemos a pasar pola Hoover Dam e no canto de vir cara a Phoenix baixamos bordeando o rio Colorado por Lake Havasu e Lake Havasu City, o sitio cas maiores temperaturas do estado e donde un zumbado multimillonario lles comprou unha ponte os ingleses e a chantou no medio da vila, salvo a auga do rio o resto desertico. E volta para a casa.

Las Vegas (I)

O maior parque de atraccións que coñezo! Impresionante pero, o mesmo tempo, un pouco decepcionante. Increible a cantidade de casinos (non hai outra cousa, non busquedes), impresiona o seu tamaño e o recursos, a cantidade de pasta que se move en cada un deles e desproporcionada, a cantidade de atraccions; collen tres caninos como o de Madrid en cada un dos grandes de las Vegas e hai como quince ou vinte. O resto unha cidade pensada por e para o business. Decepcionante por que como en todo parque de atraccións saes escaldado, hai poucas opcións salvo gastar os cartos (cada un decide como). Podes pasear pola rua principal que é como un decorado xigante, donde colle unha replica da plaza de san marcos en venecia, unha replica a escala da torre Eiffel ou o downtown de new york, alucinante; todos hoteis con centos de habitacións. Para o resto gasta e non pouco.

Cervexas

Hoxe descubrimos un novo supermercado, o nome xa da a idea "fresh and easy". Todo con moi boa pinta, bastante variedade e cousas simples; vamos o ideal para ir facer a compra e facer unha cenita cun viño frances (vive la france!), unha selección de queixos e un postre rico. E asi ceamos... agora tamos co chupito digestivo de Amarula que por certo se esta acabando (nota de prensa para África, unha aperta grande Fran!). Por certo, poño unha foto das cervecinhas por que estan presentes en todolos supermercados e hai unha variedade enorme, hainas mais ricas e menos pero todas axudan ca calor.

Outro link da tropa.

Comparación

Abril:










Agosto:

Finde...

Este finde toca Las Vegas!

A esto se dedica la tropa (II)

Outro link dos magicians. Por certo, este (que non ten que ver co estudio) sae de cando en vez na tele e pareceme moi moi bo.

Gran Canyon

Xa fomos e xa volvemos! Marchamos o venres despois de sair de traballar a iso das cinco. Todo dereitinho ata Flagstaff, que e unha cidade universitaria moi animada, ceamos e tomamoslle algo. O sabado Gran Canyon! Igual que o deixara en abril, con tormentas pero segue sendo espectacular, non ten dimension, tes a sensacion de estar diante dun decorado, diante dunha fotografia. Hai que velo. Posta de sol e volta para Flagstaff. O domingo subimos a Agassiz Peak, o monte mais alto de AZ que tamen e unha estacion de esqui por raro que pareza. Hai un monton de fotos que subirei esta tarde! Saudos dende Phoenix.
Por certo, vimos un coyote.

FINDE!

A a ver se esta finde vemos o gran canyon e nos movemos un pouquiño que a vida de laboratorio non da para moitas emocións...

pROPOSTA dunha nOITE

Que pode ser cear nun restaurante japones e logo unha peli independente. O restaurante moi bo, moito comemos! Un sushi de atun e logo un vexetal e un teriyaki de polo, moi rico todo. A peli daquela maneira, gañou Sundance este ano pero non deixa de ser unha peli de adolescentes contada doutra maneira. Non sei, miradea e contadesme.

Ilusions opticas

E como vemos? Todo un misterio...
Para entreterse un pouco pinchar aqui.

Un mes

Ola, ola! Pois xa vai un mes e pasou voando pero xa da para sacar algunhas conclusions.

Non se anda, a rua e para os coches, somos coche-dependentes. As actividades de diario fanse dentro dalgun recinto, traballo, ocio, compra, etc. Todo.

Durante a semana, salvo excepcions vives pendente do traballo, que non e agobiante pero si que absorbe, de repente e luns e cando te das conta e venres. Podes ir tomar unha cervecinha, ir a un concerto, partido ou a algun papeleo pero pouco mais vas facer.

Calor!!

Non hai carallada, non hai pan (do bo), non hai tapas, non podes ir correr, non andas, non hai mar,... America para os americanos e viva Lugo!

A esto se dedica la tropa

A isto, aquilo e aqueloutro. Entre outras cousas. Son os xefes, o meu é Steve Macknik.

Rodeo!

GuaU!! De pelicula, tal como o imaxinamos.
Se no concerto de onte xa habia unha fauna peculiar, non vos conto no rodeo de hoxe. Nunca tanto sombreiro, camisa impecable, jeans, botas de punta,... vin.

Vou vendo que é norma xeral (despois de celebrar o catro de xullo, ir o basket e hoxe o rodeo) que todos os actos grandes empezan cunha exaltación do espiritu patrio. A de hoxe foi superior incluso a do 4 de xullo; anuncios varios do exercito con video, novatos xurando no centro do foso, aplausos e homenaxes as tropas; despois oración e himno, outro clásico, cantado por algun famoso de turno ca xente en pe e silencio absoluto.

Despois empeza o espectaculo en si; luces de cores, musica a tope, sonido espectacular e un speaker que se las sabe todas...
Pois resulta que isto ven sendo unha liga, poñamos que hai 22 (por dicir un numero) profesionais e cada un monta unha vez. O asunto esta en aguantar enriba do toro 8 segundos sen tocar nin o corpo nin o toro (por iso van ca man levantada); hai catro xuices que puntuan do 1 ó 25 a o ride (paisano) e o toro, asi podese sumar como máximo 200 e despois dividese entre dous para dar o resultado. Acaban todos e acaba o asunto, non hai premios nen nada. A gran final en novembro en Las Vegas!!
Duas horas e media. Ver fotos para facerse unha idea.